Co takiego stanowi dla człowieka potencjalne niebezpieczeństwo? Weźmy za przykład środek do udrażniania rur potocznie nazywany „Kretem”. W przypadku kiedy proszek dostanie się do oczu czy przewodu pokarmowego może się to zakończyć bardzo poważnymi obrażeniami i konieczną interwencją lekarza, nawet chirurga. Jeszcze inaczej działa benzyna – truje i jest wysoce łatwopalna.
Oczywiście substancji niebezpiecznych jest znacznie więcej, a każda z nich wywołuje podobne lub różniące się od siebie negatywne skutki.
Dlatego też kraje całego świata podjęły i opracowały kartę charakterystyki (ang. Material Safety Data Sheet – MSDS). Jest to dokument, który opisuje zagrożenia jakie może wywołać dana substancja albo mieszanina chemiczna. Jej zadanie polega na informacji odbiorcy o zagrożeniach płynących w wyniku kontaktu z tą substancją. Tłumaczy również sposób zapobiegania potencjalnym niebezpieczeństwom oraz wyjaśnia, jak należy się zachować w momencie skażenia.
Obowiązek sporządzania takich dokumentów ciąży na producentach chemikaliów, którzy muszą je przekazywać każdemu nabywcy, a więc nam. Informacje kart charakterystyki powinny znajdować się w widocznym miejscu i być łatwo dostępne dla naszych oczu. Struktura kart ściśle odpowiada przepisom prawa NAFTA (Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu) i rozporządzeniu Unii Europejskiej w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (w skrócie: REACH).
Zgodnie z tymi warunkami, karta charakterystyki zostaje spisana wg jednego, bardzo dokładnego wzoru, który w sposób szczegółowy opisuje każdą niebezpieczną substancję lub mieszaninę chemiczną.
Wzór karty charakterystyki
Nie ważne, czy mamy do czynienia z Arsenem, Tlenkiem węgla, Naftalenem czy Chlorowodorem – każda z tych substancji została szczegółowo opisana w karcie charakterystyki. Odbiorca takiego tekstu otrzymuje o niej wszystkie możliwe informacje, dzięki czemu będzie wiedział jak postępować w przypadku skażenia, jakiej pierwszej pomocy należy udzielić albo jak transportować daną substancję.
Karty charakterystyk składają się z kilkunastu punktów, które poniżej wyszczególnimy: