Czym różni się język prawny od prawniczego?

W branży tłumaczeniowej można napotkać treści nawiązujące do dziedziny prawa. Tłumaczenia takich tekstów wymagają dużego doświadczenia oraz rozumienia terminologii zawartej w źródle. Język docelowy również musi być spójny i uwzględniający charakterystyczne treści związane z prawem. Tłumacz językowy musi wiedzieć czego dotyczy tekst. Dowolna interpretacja nie jest prawidłowym podejściem do przekładów z branży prawnej. Dodatkowo, bardzo często pojawiają się zwroty: prawny i prawniczy. Czy język prawny i prawniczy to to samo? A może istnieje różnica pomiędzy nimi? Czytaj dalej i sprawdź jakie są różnice pomiędzy językiem prawnym a prawniczym.

Charakterystyka języka prawnego

Język prawny jest językiem wykorzystywanym do pisania norm i przepisów prawnych. To właśnie za jego pomocą formułowane jest prawo. Język prawny jest uważany za odmianę języka naturalnego/ standardowego. Choć składnia jest taka sama, semantyka może być odmienna. Terminologia prawna może posiadać własne definicje na słowa i zwroty, które powszechnie funkcjonują w społeczeństwie.

Sam język prawny również można podzielić na dwie odmiany: język przepisów prawnych oraz język norm prawnych. Wynika to z różnic, jakie występują w treściach norm i przepisów.

Czytaj również:

• Kim jest tłumacz freelancer i jak wygląda jego praca?
• Język mówiony a pisany – różnice w pracy tłumacza
• Jak przetłumaczyć stronę internetową?

Charakterystyka języka prawniczego

Najprościej mówiąc, język prawniczy to język, którego używają prawnicy i osoby związane z prawem lub sądownictwem. Czasem nazywany jest żargonem adwokatów. Tak jak język prawny, język prawniczy jest odmianą języka naturalnego.

Język prawniczy służy do interpretowania, wyjaśniania czy oceniania przepisów i norm prawnych. Język prawniczy dzieli się na trzy kategorie:

• język prawniczy praktyki,
• język prawniczy nauki,
• język prawniczy potoczny.

Ze względu na charakterystykę oraz cel używania języka prawniczego może on być niezrozumiały lub błędnie interpretowany przez osoby nie posługujące się nim na co dzień, dlatego właśnie tłumaczenia prawnicze lepiej zlecić profesjonalistom. Krótko mówiąc, przeciętny Kowalski nie zrozumie języka prawniczego. A właściwie, nie dostrzeże różnic pomiędzy językiem prawnym a prawniczym.

Relacja pomiędzy językiem prawnym a prawniczym

Jak nietrudno się domyślić, język prawny i prawniczy oddziaływają na siebie. Wypowiedzi czy opinie wyrażone w języku prawnym, mogą być komentowane. Dlatego wyróżnia się trzy stopnie wyrażeń:

• pierwszego stopnia – opisujące pewien stan rzeczy,
• drugiego stopnia – wyrażenia metajęzykowe – opisujące wyrażenia pierwszego stopnia,
• trzeciego stopnia – opisujące wyrażenia drugiego stopnia.

Co to oznacza? Język prawny, którym spisane są normy i przepisy prawne to język pierwszego stopnia. Język prawniczy, którym o prawie wypowiadają się prawnicy, to język drugiego stopnia. A wszelkie komentarze, opinie czy oceny dotyczące w tej sytuacji to język trzeciego stopnia.

Języka prawniczego używa się w oparciu o język prawny. Ma on jednak funkcje bardziej opisową. Język prawny jest niepodatny na modyfikacje i przekształcenia – nie można inaczej zapisać prawa niż zostało to dokonane. Język prawniczy pomaga rozumieć prawo, wyjaśnia i opiniuje.